De Alberto Skeelermarathon Berlin 1999.

Het verhaal en de beschrijving betreffen mijn eerste deelname aan de (toen nog) "Alberto Marathon Berlin" in 1999. Daarna heb ik bij diverse gelegenheden deze skatemarathon opnieuw gereden. Dat is bijna een vaste traditie geworden. Inmiddels is het belangrijke evenement omgedoopt in "Berlin Real,- Marathon" (naar de sponsorende supermarktketen), en is er een iets ander parcours. Er wordt nu onder de zuilen van de Brandenburger Tor door gefinisht.

De vier koperen paarden van de quadriga zien vandaag opnieuw de horden onder zich door de Brandenburger Tor trekken. Geen gelaarsde troepen met hakenkruisen en fakkels dit keer, zoals in 1933. Het gaat er een stuk vrediger en sneller aan toe. Ook torst het grote podium bij de overwinningspoort nu geen brallende dictator, maar Japanse paukenspelers op tournee.
Het is 1999 en de meute die dit keer de Pariser Platz onveilig maakt, heeft rollend schoeisel aan.
Zojuist is de Alberto Berlin Marathon van start gegaan. Gesponsord door een pizzaboer in een Piaggio besteltuffertje.

Voor ons, de vierduizend Rollschuhläufer(Innen) tenminste. De lopers, waaronder mijn reisgenoten Jan en Cees, sprinten pas een half uur later langs het geheven startpistool bij de Charlottenburger Tor. Tien jaar na die eerste gedenkwaardige prestatieloop door de juist geopende Muur ben ik er zelf bij! Tienduizenden snorrende wieltjes op het spiegelgladde asfalt van de kaarsrechte en o zo brede Strasse des 17. Juni. Genoemd naar de datum van de Oostberlijnse arbeidersopstand in 1953. Midden in de Koude Oorlog veranderde deze allee langs een Russische oorlogsbegraafplaats toen van naam.

"Berlin, Hauptstadt für Kinder", zo presenteert deze stad op het grensvlak van de Koude Oorlog zich in een actie voor UNICEF.
Of het nu om de "Hauptstadt der DDR" gaat, om "Berlin (West)" of de nieuwe Bundeshauptstadt. Voor Berlijn heb ik een vast plekje in mijn hart. Ik hoefde dan ook niet lang te denken over het voorstel van kernploegleden Jan, Cees en Antoon, om de stad decor te maken voor een legendarische Marathonervaring.
De eerste twee dachten de ruim 42 kilometer te voet af te leggen. Antoon zou er zijn voor de ravitaillering. Ook diende hij het fotografische bewijs van de verwachte prestaties te leveren. Zelf was ik uiteraard vooral geïnteresseerd in het rollende gedeelte van de wedstrijd.
Voor de voorbereidingen ben ik grote dank verschuldigd aan Kerstin. Oostberlijns schaatsvriendin en mijn agente ter plaatse. Altijd bereid mijn schaats- (en nu dus ook mijn skieler-)aspiraties te steunen. Niks geen ingewikkelde internationale financiële handelingen om het forse inschrijfgeld van DM 80,-- (Voreinschreibungsgebühr beim Wohnsitz im Ausland) te voldoen. Gewoon een autochtone die het bedrag ter plaatse inwisselt tegen een getekend ontvangstbewijs.

Ik skeeler Unter den Linden door in de richting van de Alexanderplatz. Het is er nog steeds kaal en winderig. Het ruim honderd meter hoge partijhotel "Stadt Berlin" heet nu "Forum", maar is nog even lelijk. Verdwenen zijn de illegale geldwisselaars ("Deutschmarken tauschen?") op elke hoek en de Volkspolizisten die dat moesten voorkomen.
Het asfalt is minder slecht dan de organisatoren mij wilden doen geloven. Alleen wat losliggende steentjes en de vele rijders om mij heen verstoren de skeelervreugde. Na de Karl Marxallee (nog steeds) wordt het parcours smaller. De vierduizend rijders klitten nog steeds bij elkaar. Ik ben gedwongen tot de snelheid van het peloton, wil eigenlijk harder.
Terug in het westen, voor de ruïne van het vroegere Anhalter Bahnhof, wordt het link. Twee ruw geklinkerde drempels, met honderd meter vooroorlogs asfalt ertussen, vergen de uiterste behendigheid. Skatende halfpipe-ridders zijn hier duidelijk in het voordeel boven vijfwielers. Voor uitwijken laat het peloton geen ruimte. Remmen is er niet bij. Maar de Zandstra's aan mijn voeten laten me niet in de steek. Kilometers verderop in Kreuzberg tril ik nog na. In Schöneberg bevond zich in de jaren van deling het Westberlijnse raadhuis.
Op het asfalt geeft een groene lijn de ideale route aan. Enkele Berlijners hebben maling aan deze service van de marathonbazen. Hun geparkeerde blik er bovenop kost mij meters! Het peloton valt uiteen. Ik haal links en vooral rechts veel concurrenten in die te snel begonnen zijn.
Op dit punt begint de vooraf zo gevreesde stijging in het parcours. Tijdens de nachtelijke treinreis hier naar toe heb ik me daar zorgen over gemaakt. Ik heb al moeite met de Rottedijk. Hier gaat het om meer dan dertig meter!
"Wass soll dass werden?"

Speelt het trainingseffect van de pasgereden Rotterdam Marathon soms een rol? Of ligt het aan de noodvoorraad energiedrank, dat ik zonder verzuurde benen en nauwelijks merkbaar het hoogste punt bereik? Het voelt dankzij de piepkleine flesjes levenselixer alsof ik nog veel skielometers aankan.
Zur Wilden Eber is een mijlpaal in het parcours. Vanaf nu is het genieten geblazen. Freewheelend naar beneden, terwijl de Polizei voor jou de weg vrijhoudt. Langs de kant staan duizenden Berlijners klaar je met grote schuimplastic handen te begroeten.
Om zieltogende skaters de laatste skielometers naar het Ziel-Tuch te juichen.
Wat een sfeer! Zelfs de dreigende regenwolken blijven nog even uit de buurt. Wat wil je als Hollandse skielurrur nou nog meer?
Eén wens heb ik nog, eigenlijk twee.
Ik wil in een nieuwe recordtijd onder het vannacht inderhaast op de Ku'damm neergezette finishdoek doorsuizen. En me daarna in de armen storten van één der honderden op de rijbanen gereedstaande fysiotherapeutes-in-opleiding voor een liefdevolle massage. De plek die gisteravond laat nog het exclusieve domein van de auto was.

Die recordtijd zit wel goed. De inkjetprinter achter de finish produceert een eindtijd van 1:42 uur! Klasse! De andere wens valt tegen. Alle reanimeermeisjes zijn in de weer met de vermoeide skeelerbenen van snellere rijders dan ik. Dus werk ik mij langzaam in de richting van de uitgang. Wurm de Champion Chip van mijn veters en incasseer mijn DM 40,- Pfandgeld. Neem het commentaar van collega's op mijn schoeisel in ontvangst. "Fünf Räder! Sind Sie Profi?" Rijd de douchetenten op het asfalt van de Kurfürstenstrasse voorbij, en duik net voor sluitingstijd Hotel President in voor een verkwikkend bad.
Om daarna volledig opgefrist Kerstin's enkelbloemige boeketje en finishknuffel in ontvangst te mogen nemen. Als genoegdoening voor een gemiste sportmassage.

Mijn lopende collega's hebben minder geluk. Met de douches en met het weer. Tijdens hun loop barst de via het Internet al voorspelde bui los. Zoiets is voor hen gelukkig minder desastreus dan voor skaters. De marathonprestaties van Jan en Cees zijn er dan ook niet minder om. Ook hier geldt: "Klasse!"
Het zit erop. Nog enkele uurtjes Berlin resten nog om het af te leren.
De Ku'damm is overladen met marathonvolk. Voldaan maar vermoeid zoeken we voor de tweede keer vandaag de rust en de Ostalgie op van de Alexanderplatz in Oost-Berlijn. Strijken neer in een eet-ablissement aan de voet van de beroemde tv-toren. Tien jaar markteconomie sinds de val van de Muur hebben hun sporen nagelaten. Honeckers parlementsgebouw, het "Palast der Republik", en de "Alextreff", de socialistische gaarkeuken waar we als student plachten te eten, staan er vervallen bij tussen de nieuw opgetrokken glaspaleizen van het kapitalisme.
Na een stevige, voedzame maaltijd voor een (tr)oostprijsje, wordt het tijd om de nachttrein naar huis op te zoeken. Op Bahnhof Zoo neem ik met weemoed afscheid van Kerstin en haar stad. Het valt me zwaar.
"Berlin, ich komm' bald wieder zurück!"

Routekaartje...

Routebeschrijving en info...

Het parcours van de Alberto Marathon Berlin 1999 vind je hieronder. Het is uiteraard alleen autovrij op de dag van het evenement zelf.
Het verdient geen aanbeveling op andere dagen te proberen deze zelfde route te rijden. Let er op dat niet overal fietspaden liggen, en het stadsverkeer zeer druk is en niet gewend aan lastige medeweggebruikers. Informeer eventueel bij plaatselijke inline organisaties naar andere skate mogelijkheden. Het bovenstaande geldt ook voor de route van de latere Real,- Marathons. Lees hier verder het verhaal van mijn belevenissen tijdens het marathonweekend wat ik in 2005 samen met de skatereisorganisatie Skate-A-Round meemaakte. Buiten de marathon zelf reden we toen een deel van de Fläming Skateroute ten zuiden van Berlijn. Ook namen wij deel aan een heuse skeelerdemonstratie!

Het parcours van de Alberto Marathon Berlin 1999 luidt:

1. Vanaf de Strasse des 17. Juni almaar rechtdoor.
2. Onder het Berlijnse beeldmerk van de Brandenburger Tor door, voormalig Oost Berlijn in skeeleren.
3. Unter den Linden helemaal afrijden tot voorbij de Alexanderplatz.
4. Daar rechtsaf de Karl Marxallee in. Deze blijven volgen en bij de Lichtenberger Str. rechts.
5. Bij de Holzmarktstr. weer rechts. Dan de Stralauer-, Gertrauden- en Leipzigerstrasse volgen.
6. Vervolgens linksaf de Wilhelmstrasse in, bijna 180 graden naar rechts de Stresemannstrasse in skaten.
7. Om de ruïne van Anhalter Bahnhof heen linksaf, en via het Landwehrkanal (eerst links, later rechts ervan rijdend) richting Kreuzberg.
8. Daar over Kottbusserdamm en Sonnenallee tot de Innstrasse.
9. Terug via Karl Marxstrasse, Hasenheide, Gneisenaustrasse, Yorckstrasse en Goebenstrasse naar de Potsdamer strasse.
10. Dan zijn we in Wilmersdorf. Vandaar via Grunewaldstr en M. Lutherstr. de hoofdroute volgen door Steglitz.
11. Via Schlossstrasse en Unter den Eichen ronden we in Zehlendorf de "Kap der guten Hoffnung", alvorens weer stadwaarts te keren via de Platz am Wilden Eber.
12. Verder gaat de route langs de Rheinbabenallee en rechts de Hohenzollerndamm naar de Fehrbellinerplatz.
13. Daar nog even linksaf de Brandenburgische Strasse in skeeleren.
14. Als je aan het eind rechts gaat, sta je op de Ku(rfürsten)-damm, die je als overwinnaar helemaal uitrijdt. Toegejuicht door duizenden supporters....

Wil je aan de marathon van Berlijn meedoen? Vraag dan bij de organisatie een inschrijfformulier aan. Of meld je aan bij organisaties als Skate-A-Round. Doe dat ruim voor de zomervakantie, dan is er enige korting mogelijk op het forse inschrijfgeld, en ben je in elk geval verzekerd van een plaats. Doorgaans vindt het evenement rond de derde septemberzondag plaats.