Dronten zuid.

Als een biljartlaken zo glad strekt zich het betonpad voor mij uit in de richting van de einder. Daarachter moet het polderdorp Dronten liggen, eerste tussenstop op mijn proefronde over de Flevolandse zeebodem. In de verte komt een collega-wieltjesrijder me tegemoet. Op het ontmoetingspunt richten we ons even op voor een groet; daarna vervolgt ieder, diep zittend, zijn route.

Een idealer plek om een paar gloednieuwe Bauer speedskeelers uit te proberen is moeilijk te bedenken. Dronten is één van de vestigingsplaatsen van materieelleverancier Stouwdam, de plek waar ik mijn schoeisel nog maar kortgeleden heb laten aanmeten..
Half Flevoland schijnt vol te liggen met dergelijke superpaden. Niet voor niets besloten we enkele weken geleden om met gezin en caravan op camping "De Ruimte" neer te strijken. In het Abbertbos, een strook geboomte tussen het Dronter randmeer en de wijdse akkers rondom de gelijknamige plaats. Een voormalige kampeergelegenheid van Staatsbosbeheer, welke door een enthousiast stel is omgetoverd tot een vakantie-oord voor mensen met en zonder handicaps. Aangepast voor rolstoelers èn skaters.
Al dienen de laatsten enig ongemak voor lief te nemen om de legendarische Flevopaden te bereiken. Zo kon ik kiezen uit een stuk klunen over een sterk bebrandneteld bospad. Dan wel tot het uiterste je skeelers, gewrichten en vullingen belasten op het pokdalige oppervlak van kilometers lange landbouwwegen. Eenmaal in de skeelerhemel is het leed echter snel vergeten.

Langs de Elburgseweg liggen twee van deze gepolijste fietspaden. Superglad, als waren ze speciaal ontworpen voor de tien tevreden snorrende 82A wieltjes onder mij. Even gaat het over een poldervaart heen, verder is er nauwelijks een onderbreking te ontdekken in de cadans, welke mij uiteindelijk op een kruispunt vlak voor Dronten brengt. Linksaf voert een weg richting Biddinghuizen, over net zo'n paradijselijk pad als ik zojuist verlaten heb. Omdat de wind dezelfde kant op staat, besluit ik me mee te laten voeren in de richting van de nooit tot echte wasdom gekomen, door de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders bedachte nederzetting.
In plaats van polderarbeiders wonen er nu vooral forenzen, die de stad ontvlucht zijn. Op het plein voor het plaatselijke winkelcentrum bereiden ze zich feestelijk voor op het komende Euro2000 voetbalkampioenschap.
Onder begeleiding van André "Wij-worden-kampioen!" Hazes. In deze knal oranjegekleurde omgeving laat ik mijn bidonnetje aan de colatap vollopen. Gewapend tegen de brandende zon vervolg ik na de pitstop mijn weg in de richting van het Veluwemeer. Buiten de korte beklinkerde onderbreking in de Biddinghuizer dorpsstraat voert de tocht nog altijd over het hemelse betonnen biljartlaken.

Kilometers suis ik voort, zonder noemenswaardige inspanning. Skeeleren zoals skeeleren bedoeld is. Zelfs de wind heeft besloten, nog even dezelfde richting te blazen.
Uiteindelijk loopt het Flevobeton dood op de Veluwemeerdijk. Hier kun je twee kanten op. Richting Harderwijk zou een fantastische route opleveren langs de boorden van het meer. Ware het niet dat de kwaliteit van de asfaltstrook omgekeerd evenredig is met die van het zojuist verlaten wegdek. Zeg maar gerust: de skielurhel. Zonder rupsbanden is dit echt niemand aan te raden.
De andere kant op voldoet het asfalt evenmin aan mijn te ver opgeschroefde genotswensen, maar het is behoorlijk te berijden. Als je de herrie van het drukke vakantieverkeer op de naastliggende tweebaansweg buiten beschouwing laat. Na een kilometer doet zich de mogelijkheid voor rechtsaf te buigen en héél voorzichtig de drukke verkeersweg over te steken. Even later rol ik alsnog langs het zonovergoten Veluwemeer, opnieuw over smetteloos glad skeelerbeton. Niet richting Harderwijker Vispoort, maar de andere kant op. Terug naar Elburg en Dronten. Langs het strand en door het bos. Tussen bruinbakkende strandgasten en in het hoge riet verscholen vissertjes gaat het door, talloze bollende scheepszeilen op de achtergrond.

IJselijke kreten verstoren de stilte opeens: het geluid van mensen in doodsangst.
"Wat is hier aan de hand!" vraag ik me af. Ik tuur de vredige omgeving af maar zie niets onrustbarends. Geen oploopjes of zwaailichten, helemaal niets.
Opnieuw gekrijs in de verte. Wat is dit?
Verderop zie ik een witte, spinnekopachtige staalconstructie boven het geboomte uitsteken. Een rij bakjes met gillende mensen zoekt zich er een weg langs.
"Walibi Flevo"!
Het Flevopretpark dat net zo vaak van naam verschiet als een kameleon van kleur. Het mysterie is opgelost. Deze mensen ondergaan hun marteling vrijwillig, nee, zelfs tegen betaling!

Daar is de brug naar Elburg op het oude land alweer in zicht. Als wieleraar heb ik meer last van het pokdalige grindasfalt onder de brug dan van de natúúrlijk omhoogstaande basculeklep. Enkele Duitse motorboten achtervolg ik het laatste stuk van de route, terug naar het Abbertbos. Over een kaarsrecht pad van biljartbeton in de richting van mijn uitgangspunt: camping "De Ruimte".

Routekaartje...

Routebeschrijving en info...

Het parcours van de route luidt:

1. Begin op een parkeerplaats aan de N 306 (Drontermeerdijk) langs het Drontermeer, nabij de brug naar Elburg,
2. neem betonfietspad langs Elburgerweg (N 309) naar Dronten,
3. linksaf de Biddingringweg (N 305) op naar Biddinghuizen,
4. linksaf brug over en Biddinghuizen in over de Swifterweg volg: "Walibi",(voorheen: "Six Flags"),
5. Ga bij de rotonde driekwart rond, linksaf het betonfietspad aan de linkerkant van de Baan (N710) op.
   Volg eventueel vanaf hier een verkorte route terug:
   1. Skate dit pad tot de T-kruising aan het eind. Sla hier linksaf het betonfietspad op aan de overzijde van de weg. Let goed op!!!
   2. Dit is de Oldebroekerweg (N709) die je kilometers lang over strak beton kunt volgen.
   3. Aan het eind bij de T-kruising met de Elburgerweg (N 309) rechtsaf het fietspad op.
   4. Bij de stoplichten vóór de brug linksaf oversteken, daar het fietspad op langs de Drontermeerdijk terug naar het beginpunt.
      1. Je kunt als alternatief ook bij de stoplichten rechtdoor, dan iets rechts aanhouden en linksaf onder de brug door. Nogal beroerd asfalt. Aan het eind rechtsaf, skeeler je ook op het fietspad langs de Drontermeerdijk naar het beginpunt.
6. Volg dit pad tot de T-kruising aan het eind. Sla hier rechtsaf het betonfietspad op aan de overzijde van de weg. Let goed op!!!
7. Dit is de Oldebroekerweg (N709), verderop heet het Bremerbergweg (N708). Volg deze almaar in de richting "Walibi"/Veluwemeer,
8. aan eind linksaf de Spijkweg op (N 306), let op bij oversteken,
9. bij eerste mogelijkheid oversteken rechtsaf Bijsselseweg in, richting Veluwemeer, let op gevaarlijk !!!,
   (wie oversteken hier niet aandurft, kan langs Spijkweg (N 306) blijven rijden tot aan Elburger brug)
10. aan het eind de hol naar de dijk op, daar fietspad linksaf volgen langs water,
11. almaar door skaten, tot routes voor de Elburgerweg (N 309) en brug weer samenkomen,
12. hier rechtsaf, gelijk weer rechts, over slecht pad, bocht links onder de brug door volgen,
13. pad komt aan overzijde Elburgerweg (N 309) uit, waar de Drontermeerdijk (N 306) langs het water verder kan worden gevolgd tot het startpunt.