Dronten noordoost.

AVandaag besluit ik de route noordwaarts van camping "De Ruimte" eens te proberen op beskielerbaarheid.
Het vlakke Flevoland mag dan als het ware geschapen zijn voor het rijden op alle soorten wielen, een onverdeeld genoegen is dat zeker niet overal. Gisteren probeerde ik, verwend inmiddels door de hemelse betonpaden langs de hoofdroutes, mijn skielergeluk eens op één van de kilometerslange, kaarsrechte boerenwegen. Die zijn hier overvloedig aanwezig. Maar dát viel even tegen! Overal waar ik kwam blijkt het asfaltdek in verregaande staat van ontbinding te verkeren. Grote slijtplekken in de toch al grove steenslag, maken de toplaag onbruikbaar voor wielmaten kleiner dan die van een landbouwtrekker. Bedenk daarbij dat Zandstra geen luchtbanden onder haar materieel monteert, en je kunt je een beeld vormen van de ultieme skielerhel.
Dom en onervaren verkoos ik vier kilometer hellepad boven dertien kilometer omrijden over klassebeton. Dat mag je gerust "bad vibrations" noemen....
De tien massieve polyurethaanwieltjes bleken aanmerkelijk beter tegen de plaatselijke Flevobeving opgewassen dan hun eigenaar. Ik wist het epicentrum te ontvluchten met alle vullingen nog intact.
En het voornemen uitsluitend nog glad Flevobeton te kiezen...

Noordwaarts dus. Op mijn gloedjenieuw aangeschafte zachtlaarzen (softboots) van Bauer. Vanaf de campingingang wordt het toch enkele kilometers afzien voor ik het superbetonpad langs het Drontermeer bereik.
Maar dan voert een kilometer of acht onvoorstelbaar skategenoegen me langs rietkragen, bosjes en voornamelijk door nieuwsgierige Duitsers bevolkte strandcampings. Richting Kampen.
"Kuck Mammi, ein Roller!!"

Ik wil bij de zeilboten in de buurt blijven tot het Scheepsarchaeologisch Museum in Ketelhaven. Maar die droom wordt al bij de brug naar het oude Kamperland ruw verstoord. De wegkwaliteit onder me vertoont een dramatische omslag. Ten kwade. Het fietspad sleept zich nog even zieltogend voort, maar verdwijnt na de brug, bij het Roggebotzand, tenslotte helemaal.
De ruw beklinkerde 80 km-weg, na de wegwijzer "Ketelhaven, 8 km" biedt een onveilig, oncomfortabel en weinig aanlokkelijk alternatief.
Blijft alleen de Hanzeweg over, met supergladde betonnen fietspaden. Richting Dronten.
Ik wil helemaal niet naar Dronten, maar realiseer me dat ik weinig keus heb. Onderweg beoordeel ik stiekum elke rechtsafmogelijkheid die alsnog richting museum leidt. Geen enkele optie blijkt aan minimale begaanbaarheids-eisen te voldoen.
Dronten komt rap naderbij. Maar wat moet ik daar? Kwintus Nova, de lokale ijsbaan, heb ik eerder al uitgebreid bekeken. Inclusief de nering van skeelerkoning Stouwdam, waar het rolschoeisel aan mijn voeten vandaan komt. Ook de aan lager wal geraakte "Meerpaal" van architect Van Klingeren, trekt me niet. De naastliggende Edah en McDonald's trekken meer aandacht dan het vroeger zo spraakmakende cultuurcentrum.

Minder dan een kilometer vóór Stouwdam buigt er dan toch zo'n volmaakt Flevopad rechtsaf. Richting Ketelhaven nog wel!
Dat wordt toch nog een genoeglijk uitje. Er is tijd zat voor een bezoekje aan de uit het polderslijk opgediepte scheepswrakken. En daarna mooi via Swifterbant terug naar de caravan.
Niets lijkt het gesnor van de 82mm Bauerwielen te verstoren. Te laat zie ik die linke takjes en ander boomvuil op het wegdek. Achtergelaten door de laatste storm.
Een bijna fatale close encounter tussen polyurethaanwiel en houtspaander is het gevolg. Op enkele centimeters mist mijn helm de langs het pad ingegraven, zware betonnen rioolbuis.
Ondanks het prima wegdek zeker tien minuten lang héél erge bad vibrations....
Pas tegen Ketelhaven keert de innerlijke rust weer terug.

Daar wachten mijn nog steeds opperbeste stemming twee nieuwe bedreigingen.
Het genoeglijke skielurpad loopt dood op een beklinkerde Ketelmeerdijk. Zowel linksaf als rechtsaf zie ik hetzelfde martelende wegdek als dat, waartegen ik een klein uur eerder mijn Bauers al in bescherming nam. Ten tweede blijkt het Scheepsarcheologisch Museum verplaatst naar Lelystad.
De oplettende toertochtlezer heeft allang door dat de enig begaanbare route dezelfde weg terug is. Mijn teleurstelling verbergend keer ik de gesloten museumhal de rug toe om de vernederende terugtocht naar het kennelijk onvermijdelijke Dronten te aanvaarden.

Vlak voor het polderdorp besluit ik bij de Kreditank, ("Tank je rijk bij de oliesjeik"), te ravitailleren. Er dreigde even een energiecrisis. Op een electrakastje nuttig ik in de zonovergoten grasberm de zojuist aangeschafte voedingsmiddelen. Dit is een moment voor reflectie.
Op zich gaat het skeeleren vandaag perfect. Ook het weer kan niet beter. Maar ik wil op een aansprekende tocht kunnen terugzien alvorens straks op de camping bij de avondmaaltijd aan te schuiven. Het rondje Swifterbant zit er niet meer in; de klok biedt alleen nog gelegenheid voor wat sightseeing rondom Dronten.

Ik hijs me aan het Nuonkastje ("Nuon maakt het skaten comfortabel") omhoog en kluun door het gras terug naar de gekozen route. Langs Kwintus Nova en Stouwdam's sportpaleis.
Op een tussen het polderdorp en de landbouwkavels rond de productieboerderijen overgeschoten reepje grond hebben de autoriteiten ooit Europese bisons uitgezet. Om de nieuwe IJsselmeerpolders een wat natuurlijker aanzien te geven. Enkele veelbelovende asfaltpaden voeren dit "Wisentbos" in. Ik kies er één, in de hoop een glimp van zo'n gespierde Indianenprooi te aanschouwen. Even abrupt als het pad plotsklaps in grasland overgaat, eindigen mijn Wildwest-aspiraties. Het exploreren van slecht geplaveid wegdek naar onbekende verten is me vandaag tenslotte al twee keer opgebroken.
"Ik moest maar eens richting caravan gaan," dringt mijn horloge aan. "Het eten staat bijna klaar."
Ik sla de raad van mijn uurwerk niet in de wind. Dus keer ik het reservaat de rug toe, om slaafs de bordjes "Kampen-Elburg", en later alleen "Elburg" te volgen. Zonder me verder te laten afleiden.
De omtrekkende beweging rond het Drontense brengt mij spoedig weer bij de Elburgerweg. Over het strakke betonfietspad terug richting Abbertbos, waar de Kip-barbeque al bij de gelijknamige caravan klaarstaat.

Routekaartje...

Routebeschrijving en info...

Het parcours van de route luidt:

1. Begin op een parkeerplaats aan de N 306 (Drontermeerdijk) langs het Drontermeer, nabij de brug naar Elburg,
2. neem betonfietspad langs Drontermeerdijk tot aan de brug naar Kampen,
3. linksaf de N 307 op naar Dronten, deze enige km's volgen,
4. rechtsaf het betonfietspad op van de Colijnweg (richting "Ketelhaven").
5. In Ketelhaven al dan niet na een stop, terugkeren naar Dronten over dezelfde weg,
6. rechtsaf weer de N 307 op (richting "Swifterbant"), deze uitrijden tot rotonde,
7. linksaf industrieterrein Dommel op richting "Kwintus Nova", de ijsbaan!,
8. Rijd de ijsbaan voorbij en volg richting "Wisentbos", langs nieuwe woonwijk,
9. volg alle afslagen tot de Wisentweg zelf, met rood betegeld fietspad, kies voor een wisentstop (de Wisentweg inrijden),
10. of rijd door (Wisentweg voorbijrijden) richting "Biddinghuizen", "Elburg" of "Kampen".
11. Over de brug heen, aan eind hol linksaf betonfietspad langs De West op, deze volgen door het groen tot rotonde.
12. Daar ga je linksaf het Gangboord op. Kies het pad links of rechts van de weg. Rechts is iets beter.
13. Almaar rechtdoor het Gangboord blijven volgen. Pas na de brug ga je direct rectsaf, het fietspad langs de Oeverloper op.
14. Ook dit weer blijven volgen, voorbij de brug rechts van je, tot de T-kruising met de Fazantendreef. Kies ook hier het fietspad, met de fazanten links van je..
15. Bij de rotonde linksaf en het fietspad langs De Wissel nemen. Je rijdt Dronten uit.
16. Bij de kruising met de drukke Biddingringweg (N305) steek je voorzichtig over en neem het betonpad naar rechts, richting "Elburg".
17. Rijd het pad uit uit, bij de T-kruising linksaf richting "Elburg". Blijf op het betonpad aan deze zijde van de Elburgerweg (N 309).
18. Rijd de Elburgerweg (N 309) uit, tot de brug naar Elburg, waar linksaf de Drontermeerdijk (N 306) langs het water verder kan worden gevolgd tot het startpunt.