Langs de Oude Maas.

Update:
Op vrijdag 29 augustus 2008 heb ik deze tocht opnieuw geskate, met mede skateadept Jan. Dat levert hier en daar updates op in wegdek- en gps-info.
Ook de foto's zijn deze tweede tocht door Jan gemaakt.

Een paar Zandstra skeelers bevat TWINTIG lagertjes, die elk weer voorzien zijn van twee beschermplaatjes. Terwijl buiten de wind en de regen om het huis gieren, zit ik binnen alle twintig onwillige, muurvast gelopen lagertjes schoon te bikken. Oude krant op het aanrecht, weekbakje wasbenzine erop, borsteltje erbij en siliconenspray. Ik ben nog wel even zoet deze zondag.

Ik ben gaan skeeleren om niet meer zo afhankelijk te zijn van natuurijs! Hoe lang is die laatste schaatstocht niet geleden ? Maar helaas! Ook wielschaatsers blijken afhankelijk te zijn van Erwin Krol. Vanaf september proberen wij "kernploegleden" al tevergeefs om samen een tochtje te wielen. Maar steeds is dat onmogelijk vanwege de regen. Langzaam lijkt het ooit op het water bevochten Holland weer terug te zakken naar de zeebodem. En dan is er opeens die gedenkwaardige zaterdagmorgen. Na de paardrijles van mijn zoon zie ik de ZON!!! Weliswaar weer snel verdwenen achter een grijs wolkendek, maar toch.... Geen manegepaard dat mij nog zou kunnen houden: Er gaat geskeelerd worden! Nu! "Ik zou het niet doen," voorspelt mijn vrouw Jeannet, met vooruitziende blik.

De zon doet nog steeds pogingen om door de egaal grijze lucht te breken, als ik langs de Oude Maas bij Barendrecht m'n rollend schoeisel aantrek. Vlakbij een restant van de gesloopte Barendrechtse hefbrug. Dat prachtige geklinknagelde stalen gevaarte. Ik herinner me de lange wachttijden van vroeger, als hij weer eens open stond, en het RTM-trammetje er eerst nog over moest. Hier kun je linksaf een tocht rijden naar Zwijndrecht, of rechtsaf richting Rhoon. Wil je een redelijk tochtje rijden, dan kies je voor Rhoon, het langste stuk. Het weer is op het moment betrouwbaarder dan het wegdek. De bomen laten nogal wat biologische fall-out achter op het pad. Een dikke, gladde drab van tot moes gereden bladeren die het skeeleren in de herfst niet tot een onverdeeld genoegen maakt. Voorde bouw van de nieuwe Heinenoordtunnel is een open vlakte tussen het geboomte geslagen. Het wegdek wordt direct beter. Wat een prachtige route is dit! Overal asfaltpaden. Op open stukken is de weg zelfs droog.
Het is niet druk vandaag. Gewone mensen zijn verstandig en blijven binnen. Alleen enkele fanatieke golfers bieden mij gezelschap, als ik op tien wielen hun clubterrein doorkruis. Steeds beter kom ik in mijn ritme. Na de illustere Rotterdamse marathon niet meer op de inlines gestaan....

Met mooie lange slagen doorkruis ik dit prachtige stukje natuur, met de raffinaderijen van de Botlek aan de horizon. Soms gaat het pad buitendijks, langs de grienden en het riet. Dan weer terug naar de landzijde. Nieuwsgierige schapen steken hun kop door het prikkeldraad om de rollende indringer beter te kunnen aanschouwen. Voor ik het weet ben ik Poortugaal gepasseerd. Het is nog steeds droog. De zon heeft haar pogingen gestaakt, door de grijze lucht te breken.
Een jonge automobiliste vraagt bij de jachthaven van Rhoon de weg naar de plaatselijke Intratuin. De lieftallige heeft vertrouwen in de skeelerende medemens. Ik moet haar teleurstellen. Geen Intratuin.....
Met een grote boog gaat de route nu om het terrein van het Deltaziekenhuis heen. Via een klinkerdijkje met huizen en een door tractorwielen geteisterd landbouwweggetje bereik ik de Oude Maas weer. Opnieuw een recreatiegebied met schitterende skeelerpaden. Rechts zie ik de eerste flats van Hoogvliet opdoemen.

Net als ik in de verte de Spijkenisserbrug ontwaar, zo'n beetje het eindpunt van de route, voel ik een druppel. Ik doe of ik niets gemerkt heb en rijd optimistisch verder. Er valt een tweede druppel. En een derde!
"Al is de skeeleraar nòg zo snel, de regen achterhaalt hem wel," flitst me een oude zegswijze door het hoofd.
Er zit weinig anders op dan om te keren. Terug. Het is nog zóóó'n eind naar de parkeerplaats in Barendrecht. . .
Aanvankelijk is er de beschutting van de Hoogvlietse bomen. Mijn jas en helm lijken aardig tegen de nattigheid bestand. Misschien valt het mee. Maar in het open veld doet de opgestoken harde wind de regen in mijn gezicht striemen. Ik zwoeg vooruit over steeds natter en glibberiger asfalt. Weg is alle grip, elke afzet glijdt weg. Wat is dit afzien!
Ter hoogte van Poortugaal is elk gevoel uit mijn ledematen geregend. Het hemelvocht moet inmiddels zijn doorgedrongen tot mijn ondergoed. En, wat erger is, waarschijnlijk ook tot die vochtgevoelige skeelerlagers.... Voort gaat het, in een eindeloze cadans. Terug naar die lokkende parkeerplaats, waar dit avontuur begon. Ik rijd even gelijk op met de Russische vrachtvaarder "Karina", rechts van me in de Oude Maas. Nog maar een klein stukje ploeteren...
Eindelijk is daar de beschutting van de auto! Ik heb het gehaald! Ik stort me naar binnen en ruk de schuifdeur dicht. Onder de inderhaast uitgetrokken, doorweekte skeeleruitrusting vormen zich grote plassen op de vloer van de Vito.

Skeelers hebben een nog grotere hekel aan regen dan mensen, had ik kunnen weten. Zo vaak ben ik hier al voor gewaarschuwd. Bij thuiskomst blijken alle tien de wielen muurvast te zitten. De straf voor een onbezonnen skeeleravontuur.
"Ik hoop dat ik de boel vanavond weer draaiend heb", verzucht ik, onderwijl het volgende lagertje uit de wasbenzine vissend..

Routekaartje...

Grotere kaart weergeven

Routebeschrijving...

(cijfers gebaseerd op informatie van de gps)
datum: 29-8-2008
bewegingstijd: 3:14:06 u
afstand totaal: 52.06 km
gemiddelde snelheid: 16.1 km/u

Het parcours langs de Oude Maas voert door een aaneenschakeling van recreatiegebieden. Je rijdt bijna overal over gladde, autovrije asfaltpaden en komt slechts af en toe een kruising met ander verkeer tegen. Wel wordt er gefietst en gewandeld.
Er zijn diverse parkeerplaatsen langs de route waar gestart kan worden. Onderstaande routebeschrijving volgt de borden "recreatiegebied" vanuit Barendrecht. Dat eindigt op een parkeerterrein nabij de restanten van de verdwenen Barendrechtse Brug. Er kan ook gestart worden vanaf parkeergelegenheden in Rhoon (jachthaven), Golfbaan Oude Maas, Heerjansdam, Zwijndrecht (Puttershoekse veer) en Hoogvliet (Maasoeverpark). De laatste tocht reden we vanaf de openbare parkeerplaats bij de portiersloges van de Shell raffinaderij bij Hoogvliet. Vandaar tot de Spijkenisserbrug en het Maasoeverpark zijn het geen prettige asfaltkilometers, maar de Shell ligt wel lekker dicht aan de snelweg...

Vanuit Barendrecht is er een korte route (plm. 8 km) via Heerjansdam naar Zwijndrecht.

1. Vanaf parkeerplaats de route "Zwijndrecht" of "Heerjansdam" volgen. Je rijdt langs het Pannehoekenhuis, en de modelspoorbaan. Het is hier nogal bebost. Let op bij het oversteken van de rails!
2. Na het recreatiegebied ga je links-rechts-links over een dijkje en voor wat industrie langs. Nu rijd je een poosje buitendijks.
3. Na enkele km's wissel je even naar binnen de dijk. Weer een paar honderd meter verder ga je terug over de dijk.
4. Onderaan gelijk links, bij de dijk blijven. Je bent nu in het Zwijndrechtse recreatiegebied. Hier zijn parkeerplaatsen waar begonnen of gestopt kan worden.
5. Vanaf de parkeerplaats verlengde ik de tocht door bij de dijk rechtsaf te gaan. Vervolgens de dijk linksaf volgen langs industrieterrein "Groote Lindt". Niet echt aantrekkelijk, maar je staat gelijk wel in Zwijndrecht.

De langere route (plm. 16 km) voert in de andere richting naar Rhoon en Hoogvliet. Een beschrijving:

1. Van het parkeerterrein rechtsaf het pad naar "Smitshoek" en "Rhoon" volgen. Dat gaat onder de bomen door en slingert na enige tijd rechtsaf.
2. Net vóór de grote weg bij de T-kruising van het fietspad naar links, en gelijk weer links. Hier bevindt zich de toegang naar de fietstunnel richting Heinenoord en Oud Beijerland. We laten die rechts liggen en gaan met een grote boog om de toerit van de autotunnel heen. Steeds rechtsaf dus.
3. Na de tunnel lus linksaf de richtingen "Smitshoek" en "Rhoon" verder volgen. Over een nogal beroerd pad, maar verderop, voorbij het tunnelbouwdok, wordt het beter. Voor de bewoners van het aangrenzende, nieuwe Carnisselande zeker....
4. Na een parkeerterreintje met hol omlaag, volgt er een lang recht pad door de grienden. Buitendijks.
5. Dit gaat over in een stukje recreatiepark langs de Maas. Helemaal aan het eind bij de T-kruising rechts.
6. Je passeert het parkeerterrein van de golfbaan. Na het clubhuis links, de gegeven richting blijven volgen.
7. Je kunt op de dijk rechtdoor (halverwege bij de kruising gaat de weg rechtdoor iets naar links verder) of via het golfterrein naar Rhoon rijden.
8. De open dijk na het golfterrein komt uit bij de jachthaven van Rhoon. Steek over en ga rechts verder het fietspad langs het zwembad op.
9. Ga rechtdoor door het recreatieparkje, totdat het fietspad weer omhoog klimt de dijk op.
10. Steek hier niet over (tenzij je van klinkerdijkjes houdt, zoals ik in m'n verhaal) maar houd links aan (is pad vervolgen) om het terrein van het Deltaziekenhuis langs de Maasoever.
11. Na een paar colletjes van de ?? categorie kom je uit bij het volkstuinenpark van Hoogvliet. Hier kun je het pad langs de Maas blijven volgen.
12. Zelf stopte ik voor de Spijkenisserbrug, mogelijk kan via het Maasoeverpark worden doorgereden tot de Botlekbrug.

Uiteraard kunnen beide helften gecombineerd gereden worden. Dat levert een tocht op van plm. 24 km. (enkel) of 48 km. (retour). Volg voor de route vanuit Hoogvliet de fietspadbordjes "Rhoon", "Barendrecht", "Heerjansdam" en tenslotte "Zwijndrecht".
Volg in de andere richting de fietspadbordjes "Barendrecht", "Smitshoek", "Rhoon" en "Hoogvliet". Goede reis!