Rondje Stadskanaal

Aldus rijd ik een week later in het hoge Noorden rond. Op skeelers...
Vanaf de Drouwenerweg, waar mijn zwager woont en het noordelijk avontuur begint, is het een heel gedoe, om dwars door de Stadskanaalse dreven bij het "Pagecentrum" uit te komen, waar mijn e-gids zijn route laat beginnen. Alvorens ik het mini-jaarbeurscomplex met de opvallende Rode Loperbrug in het vizier krijg, moet ik me eerst over kilometers veenkoloniaal fietspad worstelen. Kwaliteit rivierbedding.

"Mijn skeelervriend heeft gelijk", constateer ik met spijt, terwijl mijn vullingen bijna uit mijn kiezen rammelen.
"Wat een beroerde route is dit! Dit is dus de wraak van die gevreesde grindmaffia! Had ik nu maar beter geluisterd..."
Voorbij het Pagecentrum, waar een auto-expositie aan de gang lijkt te zijn, wordt het gelukkig beter. Via enkele slingers nader ik het tweede kanaal van het paar, waar deze gemeente tussen geklemd ligt. Ernaast ligt een kilometers lange, kaarsrechte skeelerhemel die mij alle tot dusver doorstane ontberingen met spoed doet vergeten.

"Wat een voortreffelijk skeelergebied is dit!" geniet ik terwijl de wind mij als op adelaarsvleuglen in de richting van Musselkanaal voert.
"Hier had ik jaren eerder al moeten zijn!" zoef ik genietend langs de kanaaldijk over orgasfalt van het zuiverste soort. Skeeleren zoals skeeleren bedoeld is!!

Pas tegen Musselkanaal roept het ingesleten grind op het ruwe fietspad richting Mussel mij in de harde werkelijkheid terug.
"Hou vol!" houd ik mezelf voor, "het leven bestaat niet alleen uit hoogtepunten. Zeker niet wanneer je op skates staat."
Met de nog verse herinnering aan mijn eerder vandaag opgedane ervaring met de Stadskanaalse paden, leg ik me neer bij kilometers lang grindhoppen. In de stellige overtuiging dat het allemaal vast weer een keer beter zal worden...

En inderdaad. Na het dorpje Mussel wordt het asfalt steeds beter naarmate ik dieper in het wijdse Groningse land doordring. Niet zo hemels als eerder langs het Musselkanaal natuurlijk. Maar toch behoorlijk genoeg voor een leuke toertocht. Ondanks de tegenwind in de richting van de wenkende Onstwedder torenspits in de verte hervind ik de optimale skeelercadans. Die op het verder redelijke fietspad alleen wordt verstoord door de kleiïge overblijfselen van de jongste veenkoloniale aardappelrooi campagne. Het negatieve oordeel van mijn afgehaakte skatepartner over deze streek past steeds minder in de werkelijkheid zoals ik die vandaag ervaar.
Verder lijkt de onbekendheid van de plaatselijke bevolking met het fenomeen skeeleren hier in Groningen mee te vallen. Niemand blijft je met open mond staan nastaren alsof je van een andere planeet komt. Ik ben ook nog altijd niet door een trekker van het fietspad gedrukt. Wel bijna door een bromscooter....
Even voor Onstwedde kom ik zelfs rolgeschoeide collega's tegen. Van beiderlei kunne nog wel! Een lieftallige glimlach boven tien wieltjes doet me het rondje om de gemetselde torenspits van dit kerkdorp niet snel meer vergeten...

Ik ben al weer op de terugweg naar het startpunt in de stad aan het kanaal. Ver buiten de bebouwde kom steekt aan de horizon duidelijk zichtbaar de karakteristieke rode pyloon van de Rode Loperbrug boven de bomen uit. De wind blaast mij hier in het nog altijd weidse polderland volop in de rug. Ook het magische Groningse orgasfalt is terug. Het skeelergenot weegt ruimschoots op tegen de opkomende vermoeidheid. Sneller als daarnet langs het kanaal snorren tien tevreden wieltjes in de richting van het Pagecentrum.
Er zijn alweer enkele skaters te zien. Ver voor me uit nog. Net voor ik één van hen wil gaan inhalen, schept een viaduct mij over de drukke weg en het vaarwater heen. Ik ben weer in het Stadskanaalse terug.

Een héle behoorlijke route was dit. Zo geweldig heb ik genoten van deze noordelijke route, dat zelfs de abominabele kwaliteit van de laatste kilometers veenkoloniaal fietspad mijn humeur niet meer kunnen aantasten. Zelfs niet die langs de Navolaan! Waarschijnlijk zo genoemd vanwege de oorlogskwaliteit wegdek, waarmee de aanliggende fietspaden zijn uitgerust. Hoewel ik voordien best het nut van de Navo inzag, maak ik op deze straat na een paar honderd meter rechtsomkeert.
Dan maar liever de levensgevaarlijke fietstegeltjes door het drukke winkelcentrum van de veenmetropool genomen!
En toch heb ik al met al genoten van deze tocht.
M'n vriend zal het zeker nog wel eens te horen krijgen: "Ik ga beslist vaker naar het hoge noorden!"

Met dank aan: Jarke G. Kruize.

1. Als startpunt voor de routes neem ik Euroase Het Pagedal, aan de Hoveniersweg in Stadskanaal. Hier is een ruime parkeerplaats en zit je aan de rand van het dorp.
2. Vertrek vanaf de parkeerplaats in ZO richting de Borgenweg op.
3. Na 400 meter links af de Dwarsweg op deze gaat over in fietspad. Aan het einde links (na 500 meter) aanhouden, denk aan het paaltje midden in het fietspad.
4. Na 200 meter ra onder het viaduct door(even op de snelheid letten ivm overzicht) Deze weg (nog steeds Dwarsweg) blijven we volgen tot aan de kruising (1200 m na het viadukt) het slechtste stuk asfalt van de route heb je nu achter de rug.
5. De kruising steken we recht over en komen op de Zuiderkanaalweg, een recht stuk weg (5.9 km) welke we volgen tot het eind.
6. Op het eind gaan we ra het viadukt over, dit is de Musselweg, we nemen hier het fietspad de ze volgen wij tot het eind (11 km)
7. Na ca 1 km komen we in het dorp Mussel, hier komen we op een fietspad van stoeptegels, deze liggen mooi vlak en is goed op te rijden. Let wel even op bij de kruising met de Zandtangerwegweg, hier gaan we rechtdoor, deze kruising is onoverzichtelijk!
8. Op het einde gaan we linksaf (Kampweg) en na 200 m weer linksaf de Havenstraat van het dorp Onstwedde in. Deze weg kan weer tot het einde gevolgd worden (6.7 km)
9. In het dorp Onstwedde rijden we over de rijbaan, Let hier wel goed op! Het is minder overzichtelijk dan het lijkt. Bij het verlaten van het dorp steken we de weg over en gaan verder op het prachtige fietspad.Helemaal op het einde gaaan we linksaf.
10. Dit is de Noorderkanaalweg deze volgen tot het volgende viadukt (2.8 km)op deze weg kom je nog onder de Rode Loper door, je snijd het latste stuk af door deze te nemen, maar het talud is behoorlijk steil.
11. Na het viadukt gelijk links, voorrangsweg oversteken, links over het fietspad het viadukt over.
12. Onder aan het talud weer rechtsaf de Dwarsweg op. Terug naar Euroase Het Pagedal, aan de Hoveniersweg
13. Zelf reed ik door naar de Veenstraat op het industriegebied rechts. Let op verkeer!
14. Bij de kruising linksaf de Nautilusweg in. Niet de beroerde Navolaan nemen.
15. Dan weer rechts het fietspad langs de Hoofdweg volgen.