Tussen Stolwijk en Schoonhoven...

Update:
Op vrijdag 23 september 2009 heb ik deze tocht op iets andere wijze opnieuw geskate, met mede skateadept Jan. Het Googlekaartje met wegdekrating en de gps-info betreffen beide deze tocht. Ook de foto's zijn toen gemaakt. De routebeschrijving is daarentegen van de eerste tocht, uit het verhaal.

Vlak voor Bergambacht rijden we het onooglijke parkeerplaatsje op langs de provinciale weg. Op het schaduwplekje achterin, waar ik de Daihatsu wil stallen, staat al een voertuig. Het bijbehorende stel wisselt onderling smachtende blikken uit. Als ik m'n skate-uitrusting te voorschijn pak, werpt vrouwlief me heel kort een nieuwsgierige blik toe. Haar interesse slaat al gauw om in schuchterheid, wanneer des partners blik de hare kruist. Waarop beiden hun hoofd van ons wegdraaien. Kennelijk verstoren wij hier op brute wijze een ontluikende, maar illegale liefde.. Het buitenechtelijke paartje heeft op deze afgelegen ontmoetingsplaats duidelijk niet op storende skeeleraars gerekend...
Ik kijk besmuikt richting Jan terwijl ik van schoeisel wissel. Voel me een beetje schuldig. Als het onze kersverse geliefden allemaal te lang gaat duren, stappen ze resoluut in de auto. Om hun verstoorde rendez-vous zonder pottenkijkers elders voort te zetten.
Voor ons vormt de parkeerplaats een mooi uitgangspunt voor een gezellig skeeler- annex leutertochtje met m'n maat Jan door die o zo mooie, zomerse Krimpenerwaard. Maar ik rijd vandaag niet alleen voor m'n eigen plezier. Het gaat er vooral om, om de vele tips en aanvullingen aan de weerbarstige praktijk te gaan toetsen, welke ik via het internet kreeg.
Over de beschrijving van een eerder met Jan verreden route op mijn site, langs de provinciale weg van Krimpen a/d IJssel naar Schoonhoven.

Maar liefst drie fanatieke skaters, allen luisterend naar een naam die met "Mar" begint, reageerden met aanvullingen om het wat saaie karakter van die tocht te verlevendigen. Alle drie hadden het idee om het pittoreske riviertje de Vlist in het parcours op te nemen. We praten dus over een werkbezoek en niet over zomaar een pleziertochtje....
Na ampel beraad over de digitale bijdragen stelt Jan voor (hoe kan t ook anders bij ons mannen...) de uitgangspunten van Marjolein als richtsnoer voor onze expeditie te nemen.
Zonder tegenwerpingen leg ik me bij zijn vrouwvriendelijke keuze neer.

Waar Marjolein adviseert, het pad richting Lek in te slaan en vervolgens waarschuwt voor de kwaliteit van het asfalt dat zij toen op weg naar Schoonhoven trof, besluiten wij gewoon de veilige provinciale parallelweg naar het historische stadje te kiezen. We beschikken duidelijk over minder karakter dan onze virtuele leidsvrouwe.
Eenmaal ter plaatse eindigt ons nog prille avontuur al snel op een ruwe klinkerstraat tussen de doorzonwoningen in een buitenwijk. Hoe nu verder?

Geen van onze drie digitale Mar's geeft op dit punt uitsluitsel. Maar een plaatselijke, ruige tattoo-boy is niet te beroerd, ons een redelijke "teerweg" te wijzen buiten de nieuwbouwwijk om, die inderdaad richting Vlist voert. Via een bruggetje kun je zelfs kiezen aan welke zijde van het watertje je je skeelerspoor wilt trekken...
Hoewel misschien wat minder vrouwvriendelijk van mij, besluit ik op de volgende splitsing een beroep te doen op de veel uitgebreidere routebeschrijving van mijn sexegenoot Marten. Deze wijst ons weliswaar een adequate route, maar de wegdek kwaliteit daarvan doet mij mijn doorgedrukte keuze onmiddellijk betreuren. Jan lijkt intussen nergens mee te zitten. Hij rijdt alweer enkele honderden meters voor me uit...
Gelukkig is het skeelerleed snel geleden. Alle Mar's beloven orgasfalt nabij het riviertje de Vlist. En dat blijkt niets teveel gezegd... Slechts de temperatuur en het snorrende geluid van onze twintig wielen doen ons beseffen, dat we hier niet op diep, zwart ijs rijden... Wat 'n hemelse, bijna religieuze ervaring!...

Het gesprek met het asfalt verloopt voor Jan beter dan dat met z'n rolschoeisel. Hij grijpt daarom de aanwezigheid van een skeelerbankje in de berm aan om zijn voeten een comfortabeler uitgangspositie te geven voor de rest van de tocht. Waarvan op deze plaats acte in dit verhaal. Op zijn uitdrukkelijke verzoek.
Ik benut het rustmoment intussen voor het herstel van mijn door de warmte danig verstoorde vochtbalans. En voor een stukje geestelijke ravitaillering. In de vorm van een kwartiertje filosoferen over de zingeving van het skaten. Of over een ander onvermijdelijk onderwerp. Zoals: "Vrouwen, die we in de reële dan wel de virtuele wereld tegenkomen". Zo kunnen we er voor het komende traject in elk geval weer even tegen.
Dat loopt langs het idyllische veenriviertje de Vlist, wat we beiden uit meer winterse omstandigheden kennen. Direct na het passeren van het gelijknamige dorpje komen we slimmere skeeleraars dan wij tegen. Zij prefereren de drukkere, orgasfalterige overzijde boven het pukkelige asfout waar wij rijden.
De eerstvolgende brug biedt ons de kans deze fout te herstellen. Zodat we ons, tot onze vreugde, al spoedig in het gezelschap bevinden van enkele women on wheels. Kunnen we onze filosofiën van zojuist uitgebreid aan de praktijk toetsen...

We genieten van alle aspecten van de enkele kilometers skeelerhemel die zich voor ons uit meanderen. Ondanks de nadrukkelijke aanwezigheid van sneller, gemotoriseerd verkeer dat soms op enkele centimeters langsscheert.
"Maar wat is skaten zonder risico", merkte Mark, de derde digitale Mar, al in zijn email beschrijving treffend op?
Daar zou met Jan nog een aardige discussie over te voerenzijn geweest, ware het niet dat we linksaf richting Stolwijk moeten. Als we tenminste netjes de aanwijzingen van onze digitale gidse Marjolein willen blijven volgen. Zij leidt ons daarvoor als beloning over orgasfalt van de eerste orde, waar je het storende gezelschap van lastige motorvoertuigen graag op de koop toe neemt.
Het dorpje zelf heeft ongemakkelijk klunende, heidepaarse betonklinkers voor ons in petto, maar na de ophaalbrug bij de provinciale weg is het leed snel geleden.
Mijn eigen indruk over het pittoreske stuk weg richting Berkenwoude dat nu volgt, is positiever dan die van onze e-gidse. Al is er aardig wat verstelwerk gedaan hier, het blijkt goed mogelijk om via de beste stukken een ideale lijn uit te stippelen. Alleen vlak voor het laatste Waarddorp Berkenwoude zelf wordt het eventjes afzien.
Maar dan vinden we ook alweer snel de route terug naar de provinciale weg. En daarmee naar de auto, die trouw op de liefdesparkeerplaats op ons is blijven wachten...

Dit Krimpener tochtje was 't rijden zeker Waard, met dank natuurlijk aan onze drie digitale Mar's: Marjolein, Mark en Marten..

Routekaartje...

Grotere kaart weergeven

Routebeschrijving en info...

(cijfers gebaseerd op informatie van de gps)
datum: 23-9-2009
bewegingstijd: 3:14:06 u
afstand totaal: 46,96 km
gemiddelde snelheid: 15,4 km/u

Ik begon deze skate toertocht op een parkeerplaats langs de provinciale weg N210, vanuit Krimpen/IJssel rechts van de weg, juist voor Bergambacht. Van daaruit verloopt onderstaande beschrijving. Vanzelfsprekend kan er ook op andere plaatsen langs de route gestart worden. Er zijn langs dezelfde weg nabij het Loetbos diverse parkeerplaatsen. Of je start in één van de dorpjes die ik aandeed.
Succes met de tocht. Let wel goed op. Je skate uiteraard altijd op eigen risico.

Vanwege werkzaamheden langs de N210 is tussen Krimpen a/d IJssel en Bergambacht het beschreven fietspad aangepast en verbeterd. Ook bestaat de beschreven parkeerplaats niet meer. Parkeer nu bij bv. het restaurant Breeka of de P+R plaats verderop.

Het parcours van de eerst verreden route luidt:

1. Ik volg de N210 langs Bergambacht, over de parallelweg in de richting van Schoonhoven. Daarbij passeer ik regelmatig een rotonde.
2. De rotonde bij het BP-tankstation in Schoonhoven neem ik driekwart. Het tegelfietspad loopt hier iets omlaag naar een woonstraatje, parallel aan de N210, tegenover het tankstation. Deze klinkerstraat, de Mr. Kesperstraat, sla ik rechtsaf in.
3. Aan het eind vóór het bruggetje skate ik linksaf, de geasfalteerde Opweg in. Deze blijf ik, soms rechts aanhoudend, skeeleren ook als de woonwijk achter me ligt.
4. Bij de witte brug steek ik over (rechtsaf) en houd linksaf het polderweggetje Bonrepas aan.
5. Het beroerde asfalt gaat snel over in de hemelse variant, en komt na enkele kilometers genieten op de Vlist uit.
6. Hier opletten. Links aanhoudend kan ik kiezen aan welke zijde van het riviertje ik wil skaten. Ik koos voor rechts van het water, links is het asfalt beter maar rijden meer auto's.
7. Ik blijf de Vlist volgen. Skeeler door het dorpje Vlist heen en blijf daarna de bochtige, maar mooie linkeroever volgen.
8. Even voor Haastrecht is er een afdaling naar links, de Bijwijkerweg richting "Stolwijk". Ook hier goed asfalt, maar ook auto's.
9. Let op de haakse bocht naar links die deze weg vlak vóór het dorp neemt, skate hier NIET rechtdoor!
10. Uitkomend in Stolwijk over de klinkers klunend ga ik na even doorbijten rechtsaf de Hortensialaan in. Voor rolschaatsen is dat niks.
11. Deze komt aan het eind uit op de Goudseweg. Hier linksaf weer het asfout op skaten.
12. In het centrum van Stolwijk ga ik rechtsaf de Populierenlaan in. Deze komt uit bij de stoplichten van de provinciale weg N207.
13. Ik steek de N207 over en blijf de richting "Berkenwoude" volgen over de Benedenkerkseweg. Rechts of links van het water is het asfalt even slecht..
14. Kilometers lang rechtdoor richting "Berkenwoude". Vlak voor het dorp buigt de weg naar links en loopt uit op een T-kruising. Daar skeeler ik linksaf de Zuidbroekse Opweg in.
15. De weg buigt eerst naar rechts en verderop weer naar links. Dan gaat het rechtdoor, terug naar de provinciale weg N210.
16. Hier steek ik voorzichtig over, en skate aan de overzijde links via de parallelweg weer terug naar de parkeerplaats waar ik begon.

1. Rondje Alblasserwaard, 41km. (ZH)
2. Krimpen-Schoonhoven vv, 36km. (ZH)
3. Nieuwpoort-Lexmond-Meerkerk, 38km. (ZH)
4. Schoonhoven-Lopik-Polsbroek, 30km. (ZH)