Rondje Utrecht-Maarssen.

Van stadion Galgenwaard tot de Maarsseveense Plassen.
(plm. 40 km.)

Het uitgestrekte parkeerterrein rond het Galgenwaard-stadion is op deze tijd en op deze plek bijna leeg. Enkele leasebakken staan geparkeerd voor de talrijke bedrijfruimten onder de tribunes.
Nergens hooligans te zien. Dat zouden de imponerende commerciële glasfronten waarschijnlijk ook niet overleven.
Ondanks de strakblauwe herfstlucht is het behoorlijk koud. De aandachtige beschouwer ziet het vredige beeld van een blauwpaarse Daihatsu Cuore met open portier. Een eenzame figuur trekt zijn skeelers aan in de ochtendzon. Hij heeft zojuist een erg vroeg geplande bouwvergadering achter de rug. Vrouw en kinderen blauwbekken ergens in een caravan op de Veluwe, terwijl hij zich opmaakt om zijn beroepsfrustraties weg te skeeleren.

Volkert Vos van "TE Producties" geeft een boekje uit met tochtsuggesties rond Utrecht. De rolschoenrijder, in wie de oplettende lezertjes natuurlijk allang de auteur van het hier opgeschreven onzinverhaal hebben herkend, kiest voor de Maarsseveense Plassentocht. Omdat die maar 20 kilometer lang is, veel te kort voor zooo veel weg te inlinen frustraties, besluit ik de tocht te verlengen. Met een aanvullend, door de domstadse "Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling" uitgezet gedeelte van ongeveer dezelfde lengte. Zo pers je er toch nog een kleine veertig kilometer uit. Net goed voor zo'n mooie ochtend...
Een beetje onwennig skeeler ik voor het eerst in mijn leven door het Utrechtse stadsschap. Een brede kaarsrechte laan welke naar een universiteitswijk voert met dezelfde naam als mijn thuis-ijsbaan: "De Uithof".
"Weg tot de Wetenschap" heet de allee, waar ik over de losliggende tegels van het fietspad hobbel. De wijk maakt een combinatie van architectonisch, feministisch en wetenschappelijk getinte herinneringen in me los. Zoals bijvoorbeeld het rode Minnaertgebouw voor astronomie, gedragen door de letters van zijn naamgever.
Mijn geliefde schoonzusje Annemieke toonde mij eens trots haar door Meccanoo Architecten zo sprankelend vormgegeven onderwijsplekje. En niet te vergeten het "Educatorium" van Rem Koolhaas. Het decor voor een lezing over die enkele, universele superkracht. Gegeven door de legendarische Stephen Hawking, net als mijn zoon electrisch rollend. . .
Vandaag even geen wetenschap. Ook weinig vrouwvriendelijkheid of bouwkunst. "Maatschappelijke Ontwikkeling" leidt mij ruim tevoren een woonwijk in. Het leven aan de Sonneveld- en Pisuisselaan is minder opwindend dan dat van de naamgevers. Kletsende moeders bij de school van hun zojuist gedropte kids. De pa's vermoedelijk aan het werk in de glimmende kantoren verderop, van Amev of Fortis.

Als ik de stad achter me laat wordt het wegdek langzaam beter. Redelijk asfalt in het pittoreske parkje tussen de oude en de nieuwe weg naar De Bilt. De imponerende kantoorburchten maken plaats voor oudere forten. Stenen vestingwerken langs de oude Hollandse waterlinie. Ooit bedoeld om de vijand weg te houden van de Domtoren. Nu vormen ze een fantastisch decor voor recreërende skielurrurs op de sfeervolle oude polderweg tussen De Bilt en Overvecht.
Op dit punt sluiten de routes van Volkert's TE en de gemeente Utrecht op elkaar aan. Het parcours volgt via wat omwegen tenslotte de brede noordelijke rondweg naar Maarssen. Niet via de brede vierbaans stoplichtenroute, maar langs de bomenrijke, van vele golvende drempels voorziene parallelweg.
Eenmaal voorbij fort Gagel volgt er een lange, kaarsrechte route naar het gehucht Westbroek. Doet me natuurlijk aan Henk denken. Zocht eerst "Het Goede Doel", maar zag later meer in het besturen van de domstad.
Volgens TE moet het pad een sublieme skate ervaring geven. Maar met de strakke tegenwind pal in het gezicht denk ik daar anders over. Tergend langzaam komt de verre kerktoren dichterbij. Moegestreden bereik ik uiteindelijk de cafées aan de voet ervan, maar leg niet aan voor een pitstop.

Ik vervolg de route naar het westen. Dezelfde kant als waar de wind heengaat.
"Kijk, dat noem IK nu genieten".
Als je die langsflitsende auto's even vergeet tenminste.....
Enkele kilometers verderop verandert de landweg na een scherpe linkerbocht in een originele Autobahn met dito snelheden. Ik inspecteer zekerheidshalve mijn beschermuitrusting.
Gelukkig buigen de auto's naar rechts op het punt waar Volkert de skielurrurs rechtdoor stuurt. Het recreatiegebiedvan de Maarsseveense Plassen in.
Maagdelijk rustige paden en meewind in een pittoresk landschap.
Wat wil een toerschaatser nou nog meer...
Nou?
Dat -et -es géén herfst was...
De bladeren op het pad vallen mee; het is tenslotte droog. Maar die takjes!!! Dankzij een uitstekende balans blijven knie- en polsbeschermers werkloos, maar het spant er regelmatig om. Volkert stuurt je voorbij het idyllische zwanenmeer het recreatiepark uit, terug naar de drukke rondweg en fort Gagel.
Natuurlijk ben ik eigenwijs en kies na het grote parkeerterrein een veel aantrekkelijker route terug het park in. Dat is, buiten de takjes en honden natuurlijk, toch een stuk leuker dan zo'n voorgedrukte autoroute volgen?? Tevreden rol ik ruim een kilometer verder tot het pad plots ophoudt tegen een hekje. Nu volgt Volkert's wraak, in de vorm van een ruw beklinkerde landweg. Meer dan een kilometer klunen door de skeelerhel als straf voor mijn ongehoorzaamheid.
Nóóit, nee nóóit meer, zal ik de wijze raad van een gids in de wind slaan..

Het kaarsrechte fietspad naar Westbroek verlost me tenslotte uit mijn lijden. In tegenstelling tot vanochtend flits ik nu op adelaarsvleugels terug naar de Gagel. Volkert heeft gelijk: dit is puur genieten!. Op de drempelrijke parallelweg langs de drukke Utrechtse noordelijke rondweg is dat echter alweer gauw vergeten.
Hier is het buffelen geblazen! Tegen de wind in tot de beschutting van de flats in Overvecht. Wetenschappers (Darwindreef, Kapteynlaan) en filosofen (Sartreweg) wijzen me over hobbelige fietspaden de weg naar naar rotonde de Berenkuil, waarna het serene park langs de Biltseweg niet ver meer is.

Ik ben weer in Utrecht's prestigueuze kantorenzone terug. Nu gaat het voorbij het AMEV-gebouw echter rechtsaf de Pythagoraslaan in en met een slinger onder de oude snelweg door.
Ik zie de eerste verwijzingen naar mijn leven straks na het skieleren: revalidatie en architectuur.
Middenin een ruw beklinkerde en verkeersrijke lus bevindt zich Revalidatiecentrum De Hoogstraat. Niet eens zoveel verderop tref ik het beroemde witte Schröderhuis van architect Rietveld.

Een waardig eind voor een fantastisch Utrechtse rondje. Snel ben ik via de Platolaan en de Weg tot (dit keer: vanaf) de Wetenschap weer terug bij het voetbalstadion. Alwaar op het parkeerterrein een trouwe Daihatsu staat te wachten, om mij terug naar stapels klaarliggend werk te voeren...

Routekaartje...

Routebeschrijving en info...

Het parcours van de route luidt:
(met dank aan TE-producties en de gemeente Utrecht)

1. Galgenwaardstadion parkeerterrein, Weg tot de Wetenschap in,
   
2. voor het viaduct links, Wim Sonneveldlaan in skeeleren,
   
3. rechtsaf slaan, Pisuisselaan in skaten,
   
4. oversteken en linksaf, Archimedeslaan in,
   
5. almaar rechtdoor, ook doodlopend deel volgen, bochten rechts en links volgen,
   
6. oversteken Biltsestraatweg bij stoplichten, deze linksaf meevolgen,
   
7. rechtsaf fietspad in na restaurant "de Berenkuil",
   
8. rechtsom de vijver heen, rechtsaf fietspad op skeeleren,
   
9. rechtsaf de Biltse Rading in, onder viaduct snelweg door,
   
10. bij stoplichten De Bilt linksaf, oversteken en Voordorpsedijk op,
    
11. viaduct onder snelweg door, over spoor, onder spoor, weer over spoor,
    
12. linksaf Bastionweg op, deze gaat over in de Kapelweg,
    
13. aan het eind rechtsaf fietspad van de Darwindreef op skaten,
    
14. rechtsom over rotonde met stoplichten, Gageldijk op bij tuincentrum,
    
15. almaar rechtdoor en tenslotte linksom Fort Gagel heen,
    
16. rechts aanhouden fietspad richting Westbroek,
    
17. in dorp linksaf Kerkdijk richting Tienhoven/Maarsseveense Plassen,
    
18. aan het eind scherp linksaf, de Nedereindse Vaartweg op skeeleren,
    
19. bij bocht rechtdoor blijven rijden, de Nedereindse Vaartweg vervolgen,
    
20. rechtsaf het Elzenpad op, bochten naar links meevolgen,
    
21. rechtdoor blijven rijden via parkeerterreinen, aan het eind pad weer op,
    
22. tenslotte pad rechtsaf volgen, aan het eind linksaf Gageldijk op skaten,
    
23. rechtsom het Fort Gagel heen, via de heenweg route terug,
    
24. naar rotonde bij tuincentrum, Darwindreef fietspad volgen,
    
25. bij kruising links Kapteynlaan in, heet na het spoor Romerostraat,
    
26. voor de brug rechtsaf Sartreweg in, deze volgen tot rotonde Berenkuil,
    
27. rotonde driekwart om, Biltse Rading in, dan eerste weg rechts,de Manegelaan in skeeleren,
    
28. weer rechts de Arienslaan in, en links het Lo Bruntpad op,
    
29. rechtsaf fietspad van heenweg volgen tot Biltseweg, hier linksaf tot stoplichten,
    
30. oversteken en Archimedeslaan een eind terug volgen,
    
31. de heenroute weer verlaten door rechtsaf de Pythagoraslaan in te slaan,
    
32. aan het eind linksaf naar het viaduct onder de snelweg,
    
33. langs de Hoogstraat en linksaf de Jan van Soorelstraat in (druk!),
    
34. weer linksaf de Prins Hendriklaan op inline skaten, heet verderop Sophocleslaan,
    
35. over bruggetje rechts de Platolaan in skaten, tot stoplichten,
    
36. daar oversteken en rechts via de Weg tot de Wetenschap terug naar beginpunt.